zmagania przesadnie ambitnego muzyka
Witajcie w kolejnej odsłonie Szkoły piosenki Szachraja. Po doświadczeniach z wpisami dotyczącymi tworzenia piosenki w oparciu o strukturę 12-taktową, doszedłem do wniosku, że słusznym będzie rozpocząć poradnik, zawierający bardziej dogłębną wiedzę z teorii muzyki. Czytaj dalej...
Internet jest wspaniały: jeśli masz z czymś problem, wpisujesz hasło w googla i po chwili cały świat chce ci pomóc. No właśnie, cały świat to jednak trochę sporo, nie? A niektórzy wcale nie chcą nam pomóc, tylko zgarnąć nasze kliki. Czytaj dalej...
Przy poprzednim spotkaniu zatrzymaliśmy się na płycie Blood on the tracks. Przyjęta dawka promieniowania geniuszu, na jakie się wystawiliśmy, odrobinę już opadła i możemy bezpiecznie ruszać w dalsza drogę. Czytaj dalej...
Prawdopodobnie najważniejszy muzyk w moim życiu. Jego piosenki, choć nieraz oparte na prostej konstrukcji, mają w sobie to nieuchwytne COŚ, będące wynikiem perfekcyjnego dopasowania melodii i tekstów oraz pierwiastka niewpisanego jeszcze do tablicy Mendelejewa. Mistrz, klasyk, pionier. Jego popularniejszy w Polsce kolega po fachu, Leonard Cohen, powiedział, że przyznanie Dylanowi nagrody Nobla, jest jak przypięcie medalu na Mount Evereście za bycie najwyższą górą. Trudno o trafniejsze określenie. Czytaj dalej...
Znamy już pojęcia taktu, akordu i gamy. Uzbrojeni w tę wiedzę, możemy śmiało wkroczyć w dolinę 12-taktów. Czytaj dalej...
Receptury na dobrą piosenkę nie wynaleziono i nie jest przesadnym stwierdzenie, że coś takiego nigdy nie powstanie. Między innymi dlatego, że nie jest łatwo rozpoznać, czy jakaś piosenka jest dobra. Albo, czy jakiś utwór jest w ogóle piosenką. Niemniej jednak istnieją pewne przepisy, ułatwiające wykańczający psychicznie proces twórczy. Czytaj dalej...
Cześć! Nazywam się Bogo Szachraj i jestem muzykiem. Cierpię też na taką przypadłość, że chcę, aby moja muzyka dotarła do ludzi. Aby coś znaczyła. Czytaj dalej...
tysiąc małych kroków 